Przedstawiamy ekspertki Polskiej Akademii Nauk i efekty naszej współpracy!
Prywatnie nieustająca miłośniczka muzyki rockowej i turystyki przyrodniczej.
KUP TERAZ →
Autor: Otto Wilhelm Thomé, Walter Migula.
Autor: Otto Wilhelm Thomé, Walter Migula.
Jak większość jaskrowatych knieć jest rośliną trującą, zawiera anemoninę. Z uwagi na efektowne kwiaty bywa uprawiana jako roślina ozdobna. Sadzi się ją m.in. w strefie bagiennej oczek wodnych, czy też łanami, jako bylinę okrywową, na glebach trwale podmokłych.
Jest byliną o grubym, krótkim kłączu i licznych korzeniach. Ma połyskujące, karbowane liście o nerkowatym kształcie. Liście odziomkowe są osadzone na długich ogonkach i głęboko sercowato wcięte. Lekko pokładająca się lub wzniesiona, górą rozgałęziona łodyga osiąga zwykle wysokość do pół metra. Knieć kwitnie od marca do czerwca. Duże, żółte, błyszczące kwiaty rozwijają się po kilka na szczytach łodyg. Mają liczne pręciki i 5- 8 słupków, u nasady których powstaje nektar. Owocem są mieszki, ściągnięte na szczycie w krótki, zakrzywiony dzióbek.